Bagavad Gita Chapter 12
CHAPTER 12
अथ द्वादशः अध्यायः । भक्ति योगः ।
Now Chapter Twelve. THE WAY OF DIVINE LOVE.
 |
| Lord Krishna |
VERSE 12.1
अर्जुनः उवाच ।
एवम् सतत युक्ताः ये भक्ताः त्वाम् पर्युपासते ।
ये च अपि अक्षरम् अव्यक्तम् तेषाम् के योग वित्तमाः ॥ १२ १॥
Aphorism
Arjuna said:
Who are those devotees who are ever united in your worship and those others who also worship the Indestructible, and Unmanifested? Which of these has greater knowledge of yoga?
Note:
Those
others = Sanyasis who renounce all desires and actions to realize their identity with Brahman.
Worship = Devotion.
Arjuna is asking whether rnunciation (sanyasa) or devotion is better.
Meaning
अर्जुनः उवाच — Arjuna said; एवम् — thus; सतत — always; युक्ताः — united; ये — who; भक्ताः — devotees; त्वाम् — You; पर्युपासते — worship; ये — who; च — and; अपि — also; अक्षरम् — the undecaying; अव्यक्तम् — the unmanifested; तेषाम् — of these के — who; योग वित्तमाः — the most learned in yoga.
With sandhi:
एवं सततयुक्ता ये भक्तास्त्वां पर्युपासते ।
ये चाप्यक्षरमव्यक्तं तेषां के योगवित्तमाः ॥ १२ १॥
Anvaya:
(हे भगवन्) एवम् सतत युक्ताः ये भक्ताः त्वाम् पर्युपासते,
ये च अपि अव्यक्तम् अक्षरम् (पर्युपासते) तेषाम् (मध्ये)
के योग वित्तमाः (सन्ति) ?
VERSE 12.2
श्रीभगवान् उवाच ।
मयि आवेश्य मनः ये माम् नित्य युक्ताः उपासते ।
श्रद्धया परया उपेताः ते मे युक्ततमाः मताः ॥ १२ २॥
Aphorism
The Lord said: Those who fix their minds on Me, and are ever steadfast and are endowed with supreme faith, worship Me, are those who I hold to be perfect in yoga.
Note:
Me = The Universal Form. If it is difficult to conceptualize the universal form a devotee can worship a personal god like Krishna.
Meaning
श्रीभगवान् उवाच — the Lord said; मयि — in me; आवेश्य — having fixed; मनः — the mind; ये — who; माम् — me; नित्य — always; युक्ताः — united; उपासते — worship; श्रद्धया — with faith; परया — (with) supreme; उपेताः — endowed; ते — these; मे — of me; युक्त तमाः — most united; मताः — are thought.
With sandhi:
मय्यावेश्य मनो ये मां नित्ययुक्ता उपासते ।
श्रद्धया परयोपेताः ते मे युक्ततमा मताः ॥ १२ २॥
Anvaya:
(हे अर्जुन!) मयि मनः आवेश्य नित्य युक्ताः (सन्तः) ये परया
श्रद्धया उपेताः माम् उपासते, ते युक्ततमाः मे मताः ।
VERSES 12. 3–4
ये तु अक्षरम् अनिर्देश्यम् अव्यक्तम् पर्युपासते ।
सर्वत्रगम् अचिन्त्यम् च कूटस्थम् अचलम् ध्रुवम् ॥ १२ ३॥
सन्नियम्य इन्द्रिय ग्रामम् सर्वत्र सम बुद्धयः ।
ते प्राप्नुवन्ति माम् एव सर्व भूत हिते रताः ॥ १२ ४॥
Aphorism
They who worship the Indestructible, the Ineffable, the Unmanifested, Omnipresent, and Unthinkable, the Immutable, Eternal, restraining and subduing the senses, regarding everything equally, in the welfare of all rejoicing; these also come to Me.
Notes:
They = The sanyasis, who renounce everything.
Worship = Meditate.
Come to Me = Compare Chapter 7 Verse 18.
Meaning
ये — who; तु — indeed; अक्षरम् — undecaying; अनिर्देश्यम् — undefinable; अव्यक्तम् — the unmanifested; पर्युपासते — worship; सर्वत्र गम् — everywhere going; अचिन्त्यम् — unthinkable; च — and; कूट — rock; स्थम् — seated; अचलम् — immovable; ध्रुवम् — firm;
सन्नियम्य — having restrained; इन्द्रिय — senses; ग्रामम् — all (aggregate); सर्वत्र — everywhere; सम — equal; बुद्धयः — understanding; ते — they; प्राप्नुवन्ति — obtain; माम् — me; एव — even; सर्व — all; भूत — beings; हिते — welfare; रताः — rejoices.
With sandhi:
ये त्वक्षरमनिर्देश्यमव्यक्तं पर्युपासते ।
सर्वत्रगमचिन्त्यं च कूटस्थमचलं ध्रुवम् ॥ १२ ३॥
सन्नियम्येन्द्रियग्रामं सर्वत्र समबुद्धयः ।
ते प्राप्नुवन्ति मामेव सर्वभूतहिते रताः ॥ १२ ४॥
Anvaya:
ये तु सर्व भूत हिते रताः सर्वत्र सम बुद्धयः (सन्तः)
इन्द्रिय ग्रामम् संनियम्य, अव्यक्तम्, अचिन्त्यम्, अनिर्देश्यम्,
सर्वत्रगम्, कूटस्थम्, अचलम्, ध्रुवम् अक्षरम् च
पर्युपासते ते माम् एव प्राप्नुवन्ति ।
VERSE 12.5
क्लेशः अधिकतरः तेषाम् अव्यक्त आसक्त चेतसाम् ॥
अव्यक्ता हि गतिः दुःखम् देहवद्भिः अवाप्यते ॥ १२ ५॥
Aphorism
The task of those whose minds are set on the Unmanifest is more difficult; because the ideal of the Unmanifest is hard to attain for those who are embodied.
Note:
Unmanifest = It is difficult to meditate on attributeless Brahman. Only those who have utmost self-control, have renounced the world, and are still in mind, and devoid of human emotions can meditate on the absolute. But beginners can easily concentrate on the Personal god. That is why there is idol worship in Hinduism.
Meaning
क्लेशः — trouble; अधिक तरः — greater; तेषाम् — of them; अव्यक्त — in the unmanifested; आसक्त — attached; चेतसाम् — mind; अव्यक्ता — the unmanifested; हि — indeed; गतिः — path; दुःखम् — pain; देह वद्भिः — by the embodied; अवाप्यते — is reached.
With sandhi:
क्लेशोऽधिकतरस्तेषामव्यक्तासक्तचेतसाम् ॥
अव्यक्ता हि गतिर्दुःखं देहवद्भिरवाप्यते ॥ १२ ५॥
Anvaya:
अव्यक्त आसक्त चेतसाम् तेषाम् अधिकतरः क्लेशः (अस्ति तैः)
देहवद्भिः अव्यक्ता गतिः दुःखम् अवाप्यते हि ।
VERSE12. 6
ये तु सर्वाणि कर्माणि मयि संन्यस्य मत् पराः ।
अनन्येन एव योगेन माम् ध्यायन्तः उपासते ॥ १२ ६॥
Aphorism
But those who give up all actions to Me and are intent on Me, worship meditating on Me, with whole-hearted Yoga,
Notes:
This verse should be read with the next.
whole-hearted Yoga = Single-minded concentration because for them God only is real and the world is illusory.
Meaning
ये — who; तु — indeed; सर्वाणि — all; कर्माणि — actions; मयि — in me; संन्यस्य — having renounced; मत् पराः — ontent on me; अनन्येन — without another; एव — even; योगेन — by yoga; माम् — me; ध्यायन्तः — meditating; उपासते — worship.
With sandhi:
ये तु सर्वाणि कर्माणि मयि संन्यस्य मत्परः ।
अनन्येनैव योगेन मां ध्यायन्त उपासते ॥ १२ ६॥
Anvaya:
ये तु मत्-पराः सर्वाणि कर्माणि मयि संन्यस्य, अनन्येन योगेन माम् एव ध्यायन्तः उपासते।
VERSE12. 7
तेषाम् अहम् समुद्धर्ता मृत्यु संसार सागरात् ।
भवामि न चिरात् पार्थ मयि आवेशित चेतसाम् ॥ १२ ७॥
Aphorism
Those who fix their mind on Me, O Partha, I speedily deliver them out of the ocean of death and existence.
Meaning
तेषाम् — of those; अहम् — I; समुद्धर्ता — lifter up; मृत्यु — of death; संसार — cycle of existence; सागरात् — from the ocean; भवामि — become; न — not; चिरात् from long; पार्थ — Q! Partha, मयि — in me; आवेशित — fixed; चेतसाम् — mind;
With sandhi:
तेषामहं समुद्धर्ता मृत्युसंसारसागरात् ।
भवामि न चिरात्पार्थ मय्यावेशितचेतसाम् ॥ १२ ७॥
Anvaya:
हे पार्थ! मयि आवेशित चेतसाम् तेषाम् मृत्यु संसार सागरात् न चिरात् अहम् समुद्धर्ता भवामि ।
VERSE 12.8
मयि एव मनः आधत्स्व मयि बुद्धिम् निवेशय ।
निवसिष्यसि मयि एव अतः ऊर्ध्वम् न संशयः ॥ १२ ८॥
Aphorism
Just fix your mind in Me, and rest your thought on Me alone, then, without doubt, you shall abide in Me hereafter.
Notes:
Thought = The word in the text is 'buddhi' which means a decision-making faculty. By this anu doubt arising in the mind is destroyed.
Meaning
मयि — upon Me; एव — certainly; मनः — mind; आधत्स्व — fix; मयि — upon Me; बुद्धिम् — intelligence; निवेशय — apply; निवसिष्यसि — you will live; मयि — in Me; एव — certainly; अतः — hence; ऊर्ध्वम् — afterwards; न — never; संशयः — doubt.
With sandhi:
मय्येव मन आधत्स्व मयि बुद्धिं निवेशय ।
निवसिष्यसि मय्येव अत ऊर्ध्वं न संशयः ॥ १२ ८॥
Anvaya:
मयि एव मनः आधत्स्व्, मयि बुद्धिम् निवेशय, अतः ऊर्ध्वम् मयि एव निवसिष्यसि, (अत्र) संशयः न ।
VERSE 12.9
अथ चित्तम् समाधातुम् न शक्नोषि मयि स्थिरम् ।
अभ्यास योगेन ततः माम् इच्छ आप्तुम् धनञ्जय ॥ १२ ९॥
Aphorism
O! Dhananjaya! if you cannot fix your mind firmly on Me, then by the yoga of practice, seek to reach Me.
Note:
Fix your mind firmly = Dhyana or Meditation.
Yoga of practice = Dharana. The practice consists of withdrawing the thoughts from all objects and fixing them on one ideal. When the mind wanders repeatedly bring it back to the ideal. Dharana is for a short duration. Dhyana is for a longer duration. The practice of Dharana will lead to Dhyana. From Dhyana, one can proceed to Samadi.
Meaning
अथ — now; चित्तम् — the mind; समाधातुम् — to fix; न — not; शक्नोषि — able; मयि — in me; स्थिरम् — firmly; अभ्यास योगेन — by the practice of yoga; ततः then; माम् — me; इच्छ — wish; आप्तुम् — to obtain; धनञ्जय — O! winner of wealth, Arjuna.
With sandhi:
अथ चित्तं समाधातुं न शक्नोषि मयि स्थिरम् ।
अभ्यासयोगेन ततो मामिच्छाप्तुं धनञ्जय ॥ १२ ९॥
Anvaya:
हे धनञ्जय! अथ मयि स्थिरम् चित्तम् समाधातुम् न शक्नोषि, ततः अभ्यास योगेन माम् आप्तुम् इच्छ ।
VERSE 12.10
अभ्यासे अपि असमर्थः असि मत् कर्म परमः भव ।
मत् अर्थम् अपि कर्माणि कुर्वन् सिद्धिम् अवाप्स्यसि ॥ १२ १०॥
Aphorism
If you cannot practice constantly, then devote yourself to My service. By rendering service to me you will attain perfection.
Notes:
My
service = The services includes repeating the names and glories of the
Lord, listening to his glories, observing fasts and other
austerities, offering food, flowers, perfumes, and other
activities. These services give purity of the mind, and a pure mind
helps in god realization.
Meaning
अभ्यासे — in practice; अपि — even if; असमर्थः — unable; असि — you are; मत् कर्म — My work; परमः — supreme; भव — become; मत् अर्थम् — for My sake; अपि — even; कर्माणि — work; कुर्वन् — performing; सिद्धिम् — perfection; अवाप्स्यसि — you will achieve.
With sandhi:
अभ्यासेऽप्यसमर्थोऽसि मत्कर्मपरमो भव ।
मदर्थमपि कर्माणि कुर्वन्सिद्धिमवाप्स्यसि ॥ १२ १०॥
Anvaya:
अभ्यासे अपि असमर्थः असि (चेत्), मत् कर्म परमः भव, मत् अर्थम् कर्माणि कुर्वन् अपि सिद्धिम् अवाप्स्यसि ।
VERSE 12.11
अथ एतत् अपि अशक्तः असि कर्तुम् मत् योगम् आश्रितः ।
सर्व कर्म फल त्यागम् ततः कुरु यत आत्मवान् ॥ १२ ११॥
Aphorism
If you do not have enough strength even to do this, then be self-controlled, surrender the fruit of all actions, and take refuge in Me.
Note:
Be
self-controlled = Control the ego, which craves the fruit of
action.
Surrender
the fruit = Consider all your actions are performed on My behalf. Actions in which the fruits have been surrendered are called Nishkamya karma.
Take refuge = Surrender yourself to me.
Meaning
अथ — now; एतत् — this; अपि — also; अशक्तः — unable; असि — you are; कर्तुम् — to do; मत् — to me; योगम् — yoga; आश्रितः — refuged; सर्व कर्म — of all actions; फल — of the results; त्यागम् — renunciation; ततः — then; कुरु — do; यत आत्मवान् — self- controlled.
With sandhi:
अथैतदप्यशक्तोऽसि कर्तुं मद्योगमाश्रितः ।
सर्वकर्मफलत्यागं ततः कुरु यतात्मवान् ॥ १२ ११॥
Anvaya:
अथ एतत् अपि कर्तुम् अशक्तः असि (चेत्), ततः यत आत्मवान् मत् योगम् आश्रितः (सन्) सर्व कर्म फल त्यागम् कुरु ।
VERSE 12.12
श्रेयः हि ज्ञानम् अभ्यासात् ज्ञानात् ध्यानम् विशिष्यते ।
ध्यानात् कर्म फल त्यागः त्यागात् शान्तिः अनन्तरम् ॥ १२ १२॥
Aphorism
Wisdom is better than constant practice; meditation is better than wisdom; and better than meditation is renunciation of the fruit of action, for peace follows renunciation.
Note:
Abandonment of the fruit of all actions is taught as a means to Bliss, in the case of an ignorant person who can perform only actions, only when he is unable to tread the paths taught before, but not at first.
Abandoning the fruit of all actions leads to the cessation of samsara and brings peace immediately for both the ignorant and the enlightened.
Renunciation of the fruit of action = karma yoga.
Meaning
श्रेयः — better; हि — indeed; ज्ञानम् — wisdom; अभ्यासात् — than practice; ज्ञानात् — than wisdom; ध्यानम् — meditation; विशिष्यते — excels; ध्यानात् — than meditation; कर्म फल त्यागः — renunciation of the fruit of action; त्यागात् — from renunciation; शान्तिः — peace; अनन्तरम् — thereafter.
With sandhi:
श्रेयो हि ज्ञानमभ्यासाज्ज्ञानाद्ध्यानं विशिष्यते ।
ध्यानात्कर्मफलत्यागस्त्यागाच्छान्तिरनन्तरम् ॥ १२ १२॥
Anvaya:
अभ्यासात् ज्ञानम् हि श्रेयः ज्ञानात् ध्यानम् विशिष्यते; ध्यानात् कर्म फल त्यागः (विशिष्यते); अनन्तरम् त्यागात् शान्तिः (भवति) हि ।
VERSE 12. 13
अद्वेष्टा सर्व भूतानां मैत्रः करुणः एव च ।
निर्ममः निरहङ्कारः सम दुःख सुखः क्षमी ॥ १२ १३॥
Aphorism
He who bears no ill-will to any being, and is compassionate to all, is without attachment and egoism, even-minded in pleasure and pain, and forgiving,
Note:
He
who bears no ill will, even to those who cause him pain.
Compassionate
= Sannyasi shows selfless, universal love towards all beings.
Even-minded = One who considers pleasure and pain and other pairs of opposites (dvandva) as equal.
Meaning
अद्वेष्टा — not hating; सर्व भूतानां — of all beings; मैत्रः — friendly; करुणः — mercyful; एव — even; च — and; निर्ममः — without sense of ownership; निरहङ्कारः — without egotism; सम — equal; दुःख — in sorrow; सुखः — and joy; क्षमी — forgiving;
With sandhi:
अद्वेष्टा सर्वभूतानां मैत्रः करुण एव च ।
निर्ममो निरहङ्कारः समदुःखसुखः क्षमी ॥ १२ १३॥
Anvaya:
यः सर्व भूतानां अद्वेष्टा, मैत्रः, करुणः च एव, निर्ममः, निरहङ्कारः, सम दुःख सुखः क्षमी ।
VERSE 12. 14
सन्तुष्टः सततम् योगी यत आत्मा दृढ निश्चयः ।
मयि अर्पित मनः बुद्धिः यः मत् भक्तः सः मे प्रियः ॥ १२ १४॥
Aphorism
Always satisfied, steady in contemplation, self-controlled, resolute, with mind and Reason dedicated to Me, he, My devotee, is dear to Me.
Notes:
Always satisfied = Even if he does not have enough for the sustenance of his body.
Resolute = He has a firm conviction regarding the essential nature of the Self.
Reason = Decision-making faculty.
Meaning
सन्तुष्टः — satisfied; सततम् — always; योगी — yogi; यत आत्मा — self-controlled; दृढ निश्चयः — with firm resolve; मयि — in Me; अर्पित — offered up; मनः — mind; बुद्धिः — reason; यः — who; मत् — my; भक्तः — devotee; सः — he; मे — of (to) Me; प्रियः — dear.
With sandhi:
सन्तुष्टः सततं योगी यतात्मा दृढनिश्चयः ।
मय्यर्पितमनोबुद्धिर्यो मद्भक्तः स मे प्रियः ॥ १२ १४॥
Anvaya:
यः सततम् सन्तुष्टः, यत आत्मा, दृढ निश्चयः, योगी, मयि अर्पित मनः बुद्धिः, सः एव मत् भक्तः मे प्रियः ।
VERSE 12.15
यस्मात् न उद्विजते लोकः लोकात् न उद्विजते च यः ।
हर्ष आमर्ष भय उद्वेगैः मुक्तः यः सः च मे प्रियः ॥ १२ १५॥
Aphorism
He by whom the world is not afflicted, and whom the world does not afflict, he who is free from joy and anger, fear and anxiety, he is dear to Me.
Notes:
He = Yogi/Sanyasi.
Meaning
यस्मात् — from whom; न — not; उद्विजते — is agitated; लोकः — the world; लोकात् — from the world; न — never; उद्विजते — is agitated; च — and; यः — who; हर्ष — of joy; आमर्ष — impatience; भय — fear; उद्वेगैः — anxiety; मुक्तः — freed; यः — who; सः — he; च — and; मे — to me; प्रियः — dear.
With sandhi:
यस्मान्नोद्विजते लोको लोकान्नोद्विजते च यः ।
हर्षामर्षभयोद्वेगैर्मुक्तो यः स च मे प्रियः ॥ १२ १५॥
Anvaya:
लोकः यस्मात् न उद्विजते, यः च लोकात् न उद्विजते, यः च हर्ष आमर्ष भय उद्वेगैः मुक्तः, सः मे प्रियः ।
VERSE 12.16
अनपेक्षः शुचिः दक्षः उदासीनः गत व्यथः ।
सर्व आरम्भ परित्यागी यः मत् भक्तः सः मे प्रियः ॥ १२ १६॥
Aphorism
My devotee is indifferent to worldly things, is pure, skillful, who is unconcerned, free from pain, has renounced all undertakings; and he is very dear to Me.
Note:
Pure
= Both outwardly and inwardly. Outward purity is obtained by washing
thoroughly, and inward purity is through self-control.
Unconcerned =
Impartial.
All
undertakings = Aimed at securing objects of desire. A devotee lets
the divine will flow through him, unaffected by his desires and
preferences.
Skillful = He quickly takes a correct decision on the spot.
Meaning
अनपेक्षः — indifferent to (anything); शुचिः — pure; दक्षः — skillful, prompt; उदासीनः — unconcerned; गत व्यथः — untroubled; सर्व आरम्भ — of all undertakings; परित्यागी — renouncer; यः — who; मत् भक्तः — My devotee; सः — he; मे — to Me; प्रियः — very dear.
With sandhi:
अनपेक्षः शुचिर्दक्ष उदासीनो गतव्यथः ।
सर्वारम्भपरित्यागी यो मद्भक्तः स मे प्रियः ॥ १२ १६॥
Anvaya:
यः मत् भक्तः अनपेक्षः, शुचिः, दक्षः, उदासीनः, गत व्यथः, सर्व आरम्भ परित्यागी, सः मे प्रियः ।
VERSE 12.17
यः न हृष्यति न द्वेष्टि न शोचति न काङ्क्षति ।
शुभ अशुभ परित्यागी भक्तिमान् यः सः मे प्रियः ॥ १२ १७॥
Aphorism
One who neither rejoices nor hates, who neither grieves nor desires and who renounces both good and evil and such a devotee are dear to Me.
Meaning
यः — who; न —not; हृष्यति — rejoices; न — not; द्वेष्टि — hates; न — not; शोचति — grieves; न — not; काङ्क्षति — desires; शुभ — of good; अशुभ — and evil; परित्यागी — renouncer; भक्तिमान् — devout; यः — who; सः — he; मे — to me; प्रियः — dear.
With sandhi:
यो न हृष्यति न द्वेष्टि न शोचति न काङ्क्षति ।
शुभाशुभपरित्यागी भक्तिमान्यः स मे प्रियः ॥ १२ १७॥
Anvaya:
यः न हृष्यति, न द्वेष्टि, न शोचति, न काङ्क्षति,
यः शुभ अशुभ परित्यागी, भक्तिमान्, सः मे प्रियः ।
VERSE 12. 18
समः शत्रौ च मित्रे च तथा मान अपमानयोः ।
शीत उष्ण सुख दुःखेषु समः सङ्ग विवर्जितः ॥ १२ १८॥
Aphorism
(Treating) alike foe and friend, who is equipoised in honor and dishonor, and also in fame and ignominy, cold and heat, pleasure and pain, free from attachment,
Notes:
A Yogi treats friends and foes alike; similarly he treats other pairs of opposits (dvandva) as equal.
Meaning
समः — equal; शत्रौ — in the enemy; च — and; मित्रे — to a friend; च — and; तथा — also; मान — in honor; अपमानयोः — and dishonor; शीत — in cold; उष्ण — in heat; सुख — pleasure; दुःखेषु — pain; समः — equal; सङ्ग विवर्जितः — free from attachment;
With sandhi:
समः शत्रौ च मित्रे च तथा मानापमानयोः ।
शीतोष्णसुखदुःखेषु समः सङ्गविवर्जितः ॥ १२ १८॥
Anvaya:
शत्रौ मित्रे च तथा मान अपमानयोः समः, शीत उष्ण सुख दुःखेषु समः, सङ्ग विवर्जितः च ।
VERSE 12. 19
तुल्य निन्दा स्तुतिः मौनी सन्तुष्टः येन केनचित् ।
अनिकेतः स्थिर मतिः भक्तिमान् मे प्रियः नरः ॥ १२ १९
Taking equal praise and reproach, silent, wholly satisfied with whatever comes his way, homeless, firm in mind, and who is devout and such a person is very dear to Me.
Meaning
तुल्य — equal; निन्दा — blame; स्तुतिः — and praise; मौनी — silent; सन्तुष्टः — satisfied; येन केनचित् — with anything; अनिकेतः — homeless; स्थिर — firm; मतिः — mind; भक्तिमान् — devout; मे — (to ) me; प्रियः — dear; नरः — the man.
With sandhi:
तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी सन्तुष्टो येन केनचित् ।
अनिकेतः स्थिरमतिर्भक्तिमान्मे प्रियो नरः ॥ १२ १९॥
Anvaya:
तुल्य निन्दा स्तुतिः, मौनी, (यः) येन केनचित् सन्तुष्टः, अनिकेतः, स्थिर मतिः, भक्तिमान् नरः मे प्रियः ।
VERSE 12.20
ये तु धर्म्य अमृतम् इदम् यथा उक्तम् पर्युपासते ।
श्रद्दधानाः मत् परमाः भक्ताः ते अतीव मे प्रियाः ॥ १२ २०॥
Aphorism
Those who follow this life-giving wisdom, as taught here, with faith, considering Me as their supreme goal, are surpassingly dear to Me.
Meaning
ये — who; तु — indeed; धर्म्य — righteous; अमृतम् — nectar; इदम् — this; यथा — as; उक्तम् — said; पर्युपासते — worship; श्रद्दधानाः — with faith; मत् परमाः — (taking) me, the Supreme; भक्ताः — devotees; ते — they; अतीव — very; मे — to Me; प्रियाः — dear.
With sandhi:
ये तु धर्म्यामृतमिदं यथोक्तं पर्युपासते ।
श्रद्दधाना मत्परमा भक्तास्तेऽतीव मे प्रियाः ॥ १२ २०॥
Anvaya:
ये तु श्रद्दधानाः मत् परमाः भक्ताः इदम् यथा उक्तम्
धर्म्य अमृतम् पर्युपासते, ते मे अतीव प्रियाः (सन्ति)।.
End of Chapter 12
ॐ तत्सदिति श्रीमद्भगवद्गीतासूपनिषत्सु
ब्रह्मविद्यायां योगशास्त्रे श्रीकृष्णार्जुनसंवादे
भक्तियोगो नाम द्वादशोऽध्यायः ॥ १२॥
Sandhi split:
ॐ तत् सत् इति श्रीमत् भगवत् गीतासु उपनिषत्सु
ब्रह्म विद्यायाम् योग शास्त्रे श्रीकृष्ण अर्जुन संवादे
भक्ति योगः नाम द्वादशः अध्यायः ॥ १२॥
Thus in the Blessed Gita, the Essence of the Upanishads, the Science of Brahman, and the Scripture of Yoga, the dialogue between Sri Krishna and Arjuna, ends the twelfth chapter, entitled THE WAY OF DIVINE LOVE.
Please report corrections to: shivoham101b@gmail.com
Comments
Post a Comment
All comments are welcome but any comment to promote any URL is not permitted.